آرش سپیدار

همه داستانی برای اینکه چطور وارد حرفه عکاسی شدند دارند. این داستان من است . زمانی که نوجوان بودم , علاقه به عکاسی در من به وجود آمد . در واقع , با عکس‌هایی که من در جغرافیای ملی و برنامه های تلویزیونی دیدم، تشدید شد. هدف اصلی عکاسی ارتباط است . تعداد کمی از مردم فقط برای راضی کردن خودشان عکس می‌گیرند . بسیاری از ما عکس میگیریم چون می‌خواهیم دیگران آن‌ها را ببینند . اما توانایی ثبت خاطرات دلیل اصلی ورود حرفه من به دنیای عکاسی و سپس عاشق آن شدن بود . عکاسی دید مرا از دنیا بسیار گستترش داد و به من کمک کرد تا یگانگی زیربنایی را در همه ببینم . من عاشق عکاسی هستم چون باعث می‌شود احساسی شبه مشترک با طبیعت و سوژه هایم پیدا کنم. عکاسی به باز کردن ذهنم کمک زیادی کرد و باعث شد بتوان به همه چیز از چند زاویه نگاه کنم و در مسائل روزمرگی نیز تصمیمات بهتری بگیرم.